o หลายวันห่างบ้านไป เปล่าเปลี่ยวใจขาดคู่คุย
อกเอี้ยงเคยเคียงทุย สนทนาปุจฉาความ
o ส่งคำคัดไม่ได้ขาด งานมิตรญาติคอยติดตาม
ครบถ้อยกระทงความ เดินเข้าบ้านสานไมตรี
ข้ามวันครั้นห่างบ้าน รำพึง
ครวญคิดหวนคำนึง พี่น้อง
กานท์กลอนร่ำเรียกจึง ตามติด ท่านเอย
ยามนี้ใจร่ำร้อง อยากร่วมเสวนา
o ลมวสันต์โชยพลิ้วแผ่ว หลั่งมาแล้วหยาดพิรุณ
โอบเอื้อแหละเกื้อหนุน ฉ่ำละมุนอุทกนอง
o ดื่มด่ำดวงหทัย ยิ้มละไมเป็นร้อยกรอง
ความโคลงจะจำลอง เป็นบริบทลดอาทร
ได้ฤกษ์ยามผ่องแผ้ว ทำโคลง
กาพย์ห่อมุ่งจรรโลง ผูกร้อย
บาทเริ่มบทเชื่อมโยง ตามต่อ ติดแล
กรองคำริกลั่นกล้า วิหคน้อยทวนลม
เนิน จำราย
คราวร้าง อย่าห่างเหิน .....ให้เผชิญ เดินขื่นขม
น้องพี่นี้ซานซม................ถูกเขาข่ม ตรมมิวาย
ซื่อนัก มักถูกหยาม...........เขาใส่ความเข้าทำลาย
คิดถึงซึ่งพี่ชาย................คราวที่หาย หลายคืนวัน
วสันต์พลันชื่นย้ำ.............ยามคืน
เสียงสั่งฟ้าร่ำครืน............ผ่านคล้อย
โศกทรวงสะท้อนกลืน......ใจเจ็บ
คราวห่างมานหม่นน้อย.....ห่วงให้คำนึง
คิดถึงจึงส่งถ้อย ..............ทวงถาม
ดวงจิต ดั่งพิษลาม ..........ก่อไข้
ยากถอนจากเนื้อความ.......ตามต่อ นาพี่
รอนริดหมดสิทธิ์ไร้............ช่องชี้อธิบาย..ฯ
“สุนันยา”
น้องพี่นี้ซานซม................ถูกเขาข่ม ตรมมิวาย
ซื่อนัก มักถูกหยาม...........เขาใส่ความเข้าทำลาย
คิดถึงซึ่งพี่ชาย................คราวที่หาย หลายคืนวัน
วสันต์พลันชื่นย้ำ.............ยามคืน
เสียงสั่งฟ้าร่ำครืน............ผ่านคล้อย
โศกทรวงสะท้อนกลืน......ใจเจ็บ
คราวห่างมานหม่นน้อย.....ห่วงให้คำนึง
คิดถึงจึงส่งถ้อย ..............ทวงถาม
ดวงจิต ดั่งพิษลาม ..........ก่อไข้
ยากถอนจากเนื้อความ.......ตามต่อ นาพี่
รอนริดหมดสิทธิ์ไร้............ช่องชี้อธิบาย..ฯ
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
