ดั่งลานทองรองจินต์ที่รินไหล
บ้านกลอนไทยให้เสมือนเพียงเพื่อนสรรพ์
ร่วมรับรู้รสถ้อยร้อยประพันธ์
ส่งประชันปันแบ่งหลายแหล่งเยือน
จึงปรากฏสดใสพิไลรส
มากงามงดจดจารบันดาลเสมือน
สวนอักษรกลอนกานท์เต็มบ้านเรือน
ล้วนกล่นเกลื่อนเตือนตาวิญญาณ์วอน
สืบอักษรกลอนกานท์บุราณรักษ์
ที่งามนักประจักษ์แล้วแก้วอักษร
รักเคียงคู่อยู่ให้นานกับบ้านกลอน
อย่าร้างจรงอนเง้านะเจ้าเอย...
-บูรพาท่าพระจันทร์-