หญิงของป๋า บวชชี เพราะหนีรัก
เขาสมัคร ใจเอง ละเลงแจ๋ว
เขาเบื่อป๋า ช้าเฉื่อย ให้เมื่อยแอว(เอว)
จึงไร้แวว เสียสิ้น ใจภินท์พัง
สมมุติว่า ป๋าเป็น เช่นของหวาน
แต่เป็นของ ค้างนาน ทานแล้วคลั่ง
ต้องตายแน่ คงยุ่ง อีนุงตุงนัง
เบื่อเสียจัง จริงเจ้า ไม่เอานา
จึงขอถอย มองดู อยู่ห่างห่าง
ถึงอ้างว้าง เพียงใด ไม่น้อยหน้า
กลัวหญิงที่บ้าน ต้องซม ซานกลับมา
ด้วยคุณป๋า รักเก่า เอากลับคืน
พันทอง