ให้หอมหวน ล้วนคำ ที่ย้ำพจน์
รินหยาดหยด หวานซึ่ง คะนึงหา
ดุจใจโดน ค่ายกล ต้องมนต์ตรา
นำเข้ามา หลงรส บทสุนทร
✿
คำคมว่า” คิดถึง” จึงอ่อนไหว
แม้นอยู่ไกล พันลี้ มิย่อหย่อน
ขอควบม้า ขี่ตาม เจ้างามงอน
ถ้าแรมรอน ขอฝัน มั่นตราตรึง
✿
ดูสิโน่น ยอดเขา ลำเนาเขต
สุดดวงเนตร แสนไกล จะไปถึง
สลักคำว่า”รักนะ”ให้ตะลึง
ทำซาบซึ้ง เข้าแก่น แท่นดวงใจ
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
ช่างกระไร ใจคน บนอักษร
ร้อยสุนทร วอนพร่ำ ทำหวั่นไหว
ความคิดถึง ขึงแน่น ถึงแก่นใน
ที่พูดไป ไหนจริง บอกหญิงมา
ยอมควบมา ขี่ตาม ความคิดถึง
แสนซาบซึ้ง กมลคนห่วงหา
อย่าเสี่ยงเลย พี่เอย ใช่เฉยชา
กลัวว่าม้า พยศ สลดทรวง
เพียงตระหนัก ภักดี ที่มีให้
ความคิดถึง ส่งไป จากปลายสรวง
รับรู้ได้ ถึงคู่ สุดาดวง
อย่าให้ห่วง เพราะว่า ขี่ม้าตาม....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
