โถ ไปฟังใครมาว่าไม่โสด
พี่ยังอยู่เดี่ยวโดดอย่าโกรธง่าย
เมียพี่แยกกันอยู่ตั้งปีกลาย
ยังไม่สายถ้าน้องหมายปองตัว
อย่าหูเบาไปเลยจงเฉยนิ่ง
ถ้ารักจริงอย่าวุ่นเลยทูนหัว
รักกับพี่นี้มั่นรักกันชัวร์
อยู่อย่างบัวบังใบแล้วได้ดี
“ไพร พนาวัลย์”
อยู่แบบหลบ กลบเกลื่อน เฝื่อนชีวิต
ขอลิขิต เองเถิด อย่าเปิดหนี
เป็นแลกรัก รักแรก แทรกชีวี
ถึงกี่ปี่ จะรอ ไม่ท้อใจ
ด้วยว่ารัก สุดลึก ไม่ยึกยัก
แนบแน่นหนัก ปักทรวง ห่วงไฉน
รักล้นเหลือ ไม่เคย จักเชื่อใคร
รักยิ่งใหญ่ ของฉัน ใฝ่ฝันปอง
เวลาผ่าน นานเนิ่น ใจเกินเจ็บ
คืนหนาวเหน็บ ยังหวัง ไม่นั่งหมอง
ด้วยเชื่อมั่น ในรัก จึงจักจอง
รวบสี่ห้อง หัวใจ ไว้ผู้เดียว
พันทอง