มีเจ้าของผิดไหมให้บอกหน่อย
เริ่มใจน้อยน้อยใจใคร่เสนอ
ตอนยังโสดแล้วไยจึงไม่เจอ
กลับพลั้งเผลอตอนนี้มีผิดไป
รักที่รัก รักอยู่คู่ดวงจิต
รักไม่ผิดคิดดูเธอรู้ไหม
เพราะเรารักรักกันนั้นด้วยใจ
ผิดที่ไหนเมื่อรักมาทักเรา
มิเห็นมีศาลใดให้ห้ามรัก
ควรตระหนักให้ดีไม่มีเศร้า
รักให้เป็นรักให้รู้อย่าหูเบา
หากรักเขาอย่าคิดเรื่องผิดทาง
อย่าหักใจให้เลือนจงเหมือนเก่า
จงคิดเอารักนั้นมาสรรสร้าง
ให้ใจจิตคิดสุขทุกข์ละวาง
แล้วก้าวย่างเคียงรักจักสุขจินต์
สล่าผิน
เริ่มใจน้อยน้อยใจใคร่เสนอ
ตอนยังโสดแล้วไยจึงไม่เจอ
กลับพลั้งเผลอตอนนี้มีผิดไป
รักที่รัก รักอยู่คู่ดวงจิต
รักไม่ผิดคิดดูเธอรู้ไหม
เพราะเรารักรักกันนั้นด้วยใจ
ผิดที่ไหนเมื่อรักมาทักเรา
มิเห็นมีศาลใดให้ห้ามรัก
ควรตระหนักให้ดีไม่มีเศร้า
รักให้เป็นรักให้รู้อย่าหูเบา
หากรักเขาอย่าคิดเรื่องผิดทาง
อย่าหักใจให้เลือนจงเหมือนเก่า
จงคิดเอารักนั้นมาสรรสร้าง
ให้ใจจิตคิดสุขทุกข์ละวาง
แล้วก้าวย่างเคียงรักจักสุขจินต์
สล่าผิน
[/quote]
[/quote]
ศาลแห่งเมีย เฮียไง ห้ามให้รัก
กลัวเจอควัก หัวใจ ใคร่ถวิล
อยากออดอ้อน ออเซาะ เพราะชีวิน
ต้องแดดิ้น กลืนกล้ำ จำใจทน
เหตุที่เจอ ช้าไป จึงได้ช้ำ
นอนระกำ สะอื้น ค่ำคืนบ่น
วาสนา เราน้อย คอยเบื้องบน
เสกเป่ามนต์ ดลให้ ได้สมปอง
น้ำใต้ศอก บอกว่า ไม่กล้าฝืน
กลัวจะกลืน ไม่เข้า เราสนอง
แต่ว่าชาย ที่รัก อยากได้ครอง
แค่เมียงมอง ต้องหม่น ทุกข์ทนไป