โหลดความคิดถึงมาให้..
คิดถึงนะคนดีกวีแก้ว
ได้พบแล้วดวงฤทัยใสสง่า
โหลดคิดถึงมาให้คนไกลตา
แม้บางคราเวปล่มเหมือนลมผัน
โปรดรู้นะในจิตคิดถึงมาก
หลายคืนจากไปไกลใจเสียขวัญ
เมื่อกลับมาส่งใจมาให้กัน
ความผูกพันเหมือน กานท์ที่บ้านเรา
เวลานี้ทำอะไรอยู่ไหนหนอ
ส่วนฉันก็วางแปลนที่แสนเหงา
ยังเดินวางโครงงานเนิ่นนานเนาว์
ให้ท้องถิ่นเหมือนเก่าเคยเล่ามา
แดนดินอันห่างไกลยังไร้สื่อ
เราก็คือหนึ่งในผู้ใฝ่หา
เฉกเช่นการเดินจรย้อนเวลา
ที่รอการพัฒนามาแรมปี
จึงทุ่มใจให้กับความคับขัน
ความผูกพันจึงพามาที่นี่
แม้เป็นเพียงเฟืองน้อยถ้อยพาที
แต่ยินดีฝ่าฟันเพราะกันดาร
ในท่ามกลางสายฝนปนลมผัน
ไม่เห็นจันทร์ฟ้าไกลกว้างไพศาล
คิดถึงใครระหว่างห่างไปนาน
โปรดฝากกานท์ผ่านไปให้ฉันที...
รการตติ
ร้อยลำนำ พร่ำมา ว่าคิดถึง
พจน์รำพึง ตรึงมั่น สำราญศรี
ถ้อยรำพัน หวานแว่ว แนวกวี
ยังคงมี มอบขวัญ ทุกวันไป
อย่าเลยร้าง ห่างหาย จนไม่หวน
ถ้อยสำนวน ชวนชื่น รื่นไฉน
คำคิดถึง โหลดฝาก ยากรู้ใจ
มอบให้ใคร กันนี่ ที่ปลายทาง
อยากจะบอก ออกมา ว่าสุดซึ้ง
แต่กลัวซึ่ง คำหวาน พลันเมินหมาง
ให้ระแวง แคลงจิต เริ่มคิดพราง
เขาฝากวาง ให้ใครไม่ใช่เรา
ร้อยเพลงกานท์ ขานคำ ลำนำฝืน
รู้สึกขื่น ขมใน หทัยเหงา
ความคิดถึง บอกผ่าน หมอกม่านเงา
เพียงคำเย้า พร่างพรม ฝากลมลวง...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
