จะสับรางอย่างไรคนไม่ผิด
ถ้ายึดติดกระแสคนแห่ฉาว
ก็จะต้องตรงไปไร้เรื่องราว
มันถึงคราวต้องเลือกแม้เกลือกโคลน
คนทำดีส่วนน้อยพลอยท้อแท้
คนทำชั่วตามแห่แค่หัวโขน
ถือพวกมากลากไปหวังให้โดน
แม้ตะโกนคอแห้งไม่แต่งตาม
ใช้สติไตร่ตรองมองปัญหา
จึงต้องกล้าตัดใจยามไต่ถาม
ให้รู้ดีรู้ชั่วอย่ากลัวปราม
สู่นิยามความจริงทุกสิ่งอัน
เลือกเอาความถูกต้องไม่มองข้าม
ความดีงามมาก่อนแม้กรสั้น
สนับสนุนคนดีให้เทียมทัน
มองตากันยิ้มรับตอนสับราง
“ไพร พนาวัลย์”