เธอเขียนกลอนตอนเศร้าริมอ่าวโศก
อุปมาดาวโลกลวงราศี
เธอชอกช้ำน้ำตาเพียงวารี
ไหลลงปรี่ซ่านกระเซ็นเป็นทะเล
เธอเขียนกลอนตอนเหงาริมอ่าวหมอง
อุปมาฟ้าคะนองคืนหักเห
สายฟ้าผ่าไร้เสียงแสงสาดเท
เหมือนกับเล่ห์ผู้ยืนยงทะนงนาม
อุปมาดาวโลกลวงราศี
เธอชอกช้ำน้ำตาเพียงวารี
ไหลลงปรี่ซ่านกระเซ็นเป็นทะเล
เธอเขียนกลอนตอนเหงาริมอ่าวหมอง
อุปมาฟ้าคะนองคืนหักเห
สายฟ้าผ่าไร้เสียงแสงสาดเท
เหมือนกับเล่ห์ผู้ยืนยงทะนงนาม
บัณฑิตเมืองสิงห์