ขอขอบคุณลุงเวบที่เก็บกู้
เดินหน้าสู้เพื่องสร้างสู่ทางฝัน
สมาชิกบ้านกลอนวิงวอนกัน
ต่างตื้นตันต่อเติมให้เริ่มลุย
พอเวบล่มขมขื่นสะอื้นฮัก
คนรู้จักไถ่ถามในความยุ่ย
ทำไมจึงเป็นบ่อยฉันคอยคุย
อยากเต๊ะจุ๊ยเจ๊าะแจ๊ะรีบแวะมา
ลุงเวบครับ ผมว่าการที่เวบล่มบ่อยๆนี้ อาจจะมีสาเหตุมาจาก:
1 การที่บางท่านใช้เวลาอยู่ในกระดานโพสท์ต่อกลอนนานเกินไป (ซึ่งบางเวบจะเตือนเลยว่า จะทำให้กระทบกระเทือนต่อระบบได้) ทางที่ดีคือพิมพ์ใน word เสียก่อน แล้วค่อย copy ไปวางในกระดานโพสท์อีกที จะย่นเวลาได้อีกมาก
2 การลงภาพประกอบที่ใหญ่เกินไป หรือภาพที่ต้องใช้เวลาโหลดนาน จึงทำให้ ระบบต้องทำงานหนัก เหมือนรถบรรทุกเกินกำลัง
3 การวางกระทู้กลอนใหม่ๆบ่อยเกินไป ทำให้หน้าเวบเต็มง่ายๆ (ควรจะวางคนละน้อยๆไม่เกิน 2กระทู้ ต่อคน ดีไหม?) แล้วดูผลที่จะตามมาเสียก่อนค่อยวางกระทู้ต่อไป เพราะบางคนวางจนเลอะหน้าเวบไปเลย (ผมล่ะอายแทนจริงๆ บทกลอนดีๆมีสาระ ผมไมว่าเลย) ส่วนการต่อกลอนกันนั้น ใช้ความสามารถได้เต็มที่ไม่จำกัดจำนวนครั้ง ดีไหมครับ?
(เป็นการสันนิษฐานส่วนตัวล้วนๆ ท่านใดมีข้อเสนอแนะดีๆที่เป็นหลักวิชาการของระบบ ก็เชิญเลยนะครับ เพื่อรักษาเวบบ้านกลอนของเราไม่ให้อ่อนแอ และล่มบ่อยๆ)
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
