เพียงได้อ่าน กานท์กลอน สุดอ่อนไหว
ดั่งหทัย วาบหวาม ไปตามบ้าง
คะนึงหา ฉ่ำนัก รักไม่จาง
แม้นลาร้าง ยังตรึง ซึ้งทุกวัน
อันเสน่ห์ เล่กลวง ใช่ลวงหลอก
ฉันขอบอก ได้ไหม ฤทัยหวั่น
อยากเกี่ยวก้อย ร้อยรัก ไม่ปักปัน
สุดแสนสั้น สั่นไหว ฤทัยตรม
แต่อย่างไร ก็คง ไม่หลงติด
บ่วงชีวิต คิดแล้ว ไร้แววขม
ใจสองดวง คล้องไว้ ได้ชื่นชม
แม้นระทม ตรมหม่น จะทนรอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
