คิดถึงอยู่ ทุกวัน ให้หวั่นหวาด
สุดชีวาต มาดว่า ใจพาเหม่อ
ยามค่ำคืน ฝืนหม่น จำจนเบลอ
ด้วยรักเธอ มากเหลือ เชื่อหทัย
ยามหลับนั้น ฝันว่า เธอมาพบ
แล้วจากจบ นิจจา เหว่ว้าไหม
โปรดสงสาร เถิดหนอ ทดท้อใจ
อย่าคราไคล ไปจาก ยังอยากเจอ
แม้สายลม โชยมา ผวากอด
สองแขนสอด คล้ายว่า ให้มาเก้อ
มือสองข้าง ควานหา พาละเมอ
เรียกชื่อเธอ ดังลั่น แสนหวั่นใจ
คงได้แต่ รอรัก จนหนักจิต
คงหมดสิทธิ์ แน่นอน อ้อนไม่ไหว
คงหลงลืม รักเก่า เศร้าฤทัย
คงทิ้งไป แน่แล้ว ไม่แคล้วตรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
