เพราะฉันโง่..งมงายไร้คุณค่า
เพราะฉันบ้า...บอดใบ้ไม่ตระหนัก
เพราะฉันเซ่อ....เผลอใจใครหนึ่งภักดิ์
ก็สำลักความรู้สึกไม่ตรึกตรอง
จะกลับมาหาเธอก็ไม่กล้า
หมายสู้หน้ายิ่งท้อ...สองต่อสอง
กลัวไม่เหลือธุลีอุ่นฝุ่นละออง
ให้ครอบครองเหมือนเก่า..รักเท่าเดิม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 พฤศจิกายน 2024, 05:21:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บทกลอนนี้เขียนมาเธออย่าอ่าน (อ่าน 3365 ครั้ง) |
| ||||||||||