ฟังรพีฯ พี่ท่าน บรรยายบอก
พี่คิดหลอก หรือเปล่า เล่าพี่จ๋า
น้องเฝ้าบนบานกล่าว คราวโศกา
หวังขอคู่ เสน่หา เพื่อมาเคียง
วันศุกร์ดิบ สิบเก้า เสาร์เดือนหก
ชะตาวก เวียนวน บนทางเบี่ยง
ยินคำเอ่ย เผยพร่ำ ในสำเนียง
ว่าคู่เรียง อยู่ลำพูน แบบคุ้นเคย
รพีกาญจน์ ห้าเก้า หรือเปล่าหนอ
จะเป็นคู่ เคล้าคลอ เคียงเขนย
หากแม้ใช่ ดังเขา ได้กล่าวเปรย
คงไม่เชย เผยบอก อย่าหลอกกัน
หยุดไว้ที่"ห้าเก้า" เอาเลขสวย
รอสุด้วย ช่วยค้ำ จะตามฝัน
อีกไม่ถึง ยี่สิบปี มีสิทธิ์ทัน
สองเรานั้น จะได้อยู่ เป็นคู่ครอง....
"สุนันยา"
กี่ปีๆพี่รพีฯ หยุดตัวเลขไว้ ที่59 นะคะ สุจะได้ตามทัน อิอิ...
สองเรานั้น จะได้อยู่ คู่ภิรมย์
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ราหู นามตูฉัน
สุริยัน จันทรา พี่ยาสม
ทำให้โกรธ โทษภัย จับใส่อม
พอสิ้นตรม จึงขาก ออกปากคาย
เจ้ารพี ดีนัก รู้จักนบ
จุดธูปครบ สิบหกดอก บอกถวาย
ขนมหวาน อาหารคาว ดาวพร่างพราว
สิบสองอย่าง วางเรียงราย ท้ายเซี่ยงซุน
ยอบนบาน ขานไข ให้ฉวยฉุด
อายุหยุด ห้าสิบเก้า อย่าเข้าศูนย์
ยี่สิบปี ผ่านไป เรืองไพบูลย์
หล่อวัยรุ่น อกแอ่น เนื้อแน่นปัง
เมื่ออิ่มหนำ สำราญ ทานแล้วเสร็จ
ยี่สิบเอ็ด พฤษภา คงบ้าคลั่ง
อมตะวัน จันทร จรโลกัง
ทำการฝัง ลงหมุด หยุดอายุ
เจ้าคิดจะ ทำอะไร ได้ตามฝัน
รอน้องนันย์ ทันตัว หวัวหุหุ
ได้ครองคู่ อยู่ยล จนทะลุ
ถึงพังผุ อย่างน้อย ครบร้อยปี
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
