สาวบ้านสวนครวญคร่ำรำพันถ้อย
แม่สาวน้อยคอยใครที่ไกลหนี
จึงหนาวเหน็บเจ็บทรวงห้วงฤดี
ให้ตัวพี่หวาดหวั่นสงสารดิน
ถึงเป็นสาวชาวสวนนวลกลางทุ่ง
กลิ่นหอมฟุ้งคลุ้งอวลป่วนถวิล
แม้นเลือกได้เกิดใหม่ดั่งใจจินต์
จะโบยบินเป็นภุมรินชมกลิ่นเธอ
ต้องเปลี่ยวไร้ไกลนุชสุดแสนห่วง
ทุกซอกทรวงดวงน้อยคอยเสมอ
หากสวรรค์เป็นใจเพียงได้เจอ
จะปรนเปรอบำเรอใจด้วยไอรัก
55555เขียนไว้แต่เมื่อวาน เข้าเว็บบ่ได้ก๊าบ55555
แม่สาวน้อยคอยใครที่ไกลหนี
จึงหนาวเหน็บเจ็บทรวงห้วงฤดี
ให้ตัวพี่หวาดหวั่นสงสารดิน
ถึงเป็นสาวชาวสวนนวลกลางทุ่ง
กลิ่นหอมฟุ้งคลุ้งอวลป่วนถวิล
แม้นเลือกได้เกิดใหม่ดั่งใจจินต์
จะโบยบินเป็นภุมรินชมกลิ่นเธอ
ต้องเปลี่ยวไร้ไกลนุชสุดแสนห่วง
ทุกซอกทรวงดวงน้อยคอยเสมอ
หากสวรรค์เป็นใจเพียงได้เจอ
จะปรนเปรอบำเรอใจด้วยไอรัก
55555เขียนไว้แต่เมื่อวาน เข้าเว็บบ่ได้ก๊าบ55555
จิตปั่นป่วน รัญจวน สำนวนซึ้ง
เฝ้าคิดถึง คนอ่างทอง ใจหมองหนัก
ด้วยพี่มี สาวงาม คอยถามทัก
น้องไกลนัก จักเคียง เพียงลม-ลม
คงสิ้นชาติ วาสนา มาพบพักตร์
แท้ประจักษ์ รักนี้ มิเหมาะสม
ดินแค่สาว ชาวสวน ไม่ชวนชม
ค่านิยม เพียงกา มิคว้าดาว
พี่คนไกล ใจพระ ค่าสูงล้น
มาคบคน ต้อยต่ำ คำอื้อฉาว
คิดครวญแล้ว มิเฟื่อง รุ่งเรืองพราว
ไม่โน้มน้าว ดาวหล่น ปนเปื้อนดิน
เฝ้าคิดถึง คนอ่างทอง ใจหมองหนัก
ด้วยพี่มี สาวงาม คอยถามทัก
น้องไกลนัก จักเคียง เพียงลม-ลม
คงสิ้นชาติ วาสนา มาพบพักตร์
แท้ประจักษ์ รักนี้ มิเหมาะสม
ดินแค่สาว ชาวสวน ไม่ชวนชม
ค่านิยม เพียงกา มิคว้าดาว
พี่คนไกล ใจพระ ค่าสูงล้น
มาคบคน ต้อยต่ำ คำอื้อฉาว
คิดครวญแล้ว มิเฟื่อง รุ่งเรืองพราว
ไม่โน้มน้าว ดาวหล่น ปนเปื้อนดิน
"ดิน"