ยิ้มฉาบหน้าแววตานวลช่างชวนหมอง
ยามได้มองตรองจิตนิ่งพิศเผิน
ฤๅว่าใครไหนร้างทำหมางเมิน
ทิ้งห่างเหินเกินอุราหักอาลัย
ขอเป็นลมพรมมอบปลอบน้องน้อย
ให้แช่มช้อยชมชื่นรื่นหลงใหล
ช่วยพัดพาระอาสลดจนหมดใจ
คืนสดใสให้วิญญาณ์สุขอารมณ์
ขอเป็นแขแลพร่างกระจ่างฟ้า
แสงสีนวลยวนตาพาสุขสม
เป็นพะยอมหอมหวนเย้ายวนดม
ฟุ้งกลิ่นฉมภิรมย์จิตกล่อมนิทรา...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
