โอ้อกเราเศร้าใจนางในฝัน
ทุกคืนวันฉันละเมอแต่เพ้อหลง
อุราหวังฝังสนิทจิตจำนง
แนบอนงค์นิ่มน้องประคองนอน
อยากตามล่าหาเธอจนเพ้อพร่ำ
ทุกคืนค่ำร่ำคะนึงถึงสมร
หากอยู่ไหนให้วจีของพี่วอน
เป็นบทกลอนสะท้อนรักจงพักแล
ยามดึกดื่นตื่นตาผวาเรียก
ฤทัยเพรียกพร่ำขานผ่านเดือนแข
ว่าใครหนึ่งคะนึงน้องหมองดวงแด
เฝ้าชะแง้แต่มองจ้องเดือนแทน...
-บูรพาท่าพระจันทร์-