ใครก็ไม่กอดหนู

หนูสุดโหยหากอดใครสอดแขน
หนูแร้นแค้นอกอุ่นคอยซุนร่าง
เปล่าเปลี่ยวในใจจิตคิดอ้างว้าง
หนูอยู่อย่างเดียวดายกระหายรัก

พ่อง่วนแท้แค่งานออกบ้านเช้า
พอกลับเข้าบ้านมาว่างานหนัก
ทำโน้นนี่มีพร้อมไม่ยอมพัก
อยากใกล้นักบอกเหนื่อยอยู่เรื่อยมา

แม่ก็ออกห้องไปแต่ไก่โห่
อยากปล่อยโฮตื่นนอนลองมองซ้ายขวา
ไร้แม่พ่อรออ้อนตอนลืมตา
พ่อไปนาแม่ไปงานบ้านเงียบงัน

มีอาหารเตรียมไว้ให้เสร็จสรรพ
หนูคอยนับเวลาไปให้ผ่านผัน
เมื่อไหร่หนอพอบรรจบได้ครบวัน
พ่อแม่หันเข้าบ้านคลายซ่านทรวง

แม่กลับมาผวากอดอยากออดอ้อน
แม่กลับพ้อรอก่อนแกะมือร่วง
บอกร้อนเหลือเหงื่อไคลใช่หลอกลวง
ลูกอย่าเหนี่ยวอย่าหน่วงเลยช่วงนี้

พ่อนั่งลงตรงนั่งตักพ่อผลักออก
ปากก็บอกร้อนเหลือใจใช้หนูหนี
ค่ำคืนมาตาจ้องมองทีวี
มิเห็นมีเวลากอดตลอดไป

สล่าผิน