เทียบใจหญิงอิงเปรียบคงเทียบแม้น
ช่างมากแสนแน่นปมอารมณ์ไหว
ยามนิ่มน้องปองมั่นกระสันใจ
โอนอ่อนให้ฤทัยพร้อมเจ้ายอมพลัน
เพียงนิดหนึ่งซึ่งฤทัยพาไหม้หมอง
ยามนวลข้องเคืองขุ่นจักหุนหัน
ดุจคลื่นลมพรมกระโชกสับโขกกัน
พาอกสั่นขวัญหายผู้ชายเกรง...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
บางครั้งนั้น แน่นอน ต้องอ่อนไหว
บางครั้งใจ ระทม โดนข่มเหง
บางครั้งต้อง ใจถึง พึ่งตนเอง
บางครั้งเก่ง เกินไป ก็ไม่ดี
เกิดเป็นหญิง แท้จริง นั้นลำบาก
จะเอ่ยปาก ยากนัก ด้วยศักดิ์ศรี
แม้นโดนใคร หาญกล้า ท้าราวี
ก็อย่ามี โต้แย้ง ไปแข่งใคร??
บางอารมณ์ ก็ชื่น และขื่นขม
บางอารมณ์ แน่นอน ก็อ่อนไหว
บางอารมณ์ หายซ้ำ กำลังใจ
บางอรมณ์ ฝืนทำไป อยากให้ดี...
หนามเตย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
