มอบดวงใจให้เราเฝ้าถวิล
อีกกรุ่นกลิ่นระรินรื่นชื่นสมร
ทุกทุกอย่างต่างอุราให้อาวรณ์
ที่บังอรอาทรให้เก็บในทรวง
เฝ้าตระหนักรักษาอุราถนอม
แม้นชีพยอมพร้อมป้องประคองหวง
สู้พิทักษ์รักเสมือนเช่นเดือนดวง
ดุจจันทร์จวงห่วงนภาไม่คลาไคล
รอเพียงน้องเจ้าของกลับมารับขวัญ
โอ้กระไรใจสั่นด้วยหวั่นไหว
ทุกวันคืนชื่นหวามรอทรามวัย
พร้อมอุ่นไอละไมละมุนที่คุ้นชิน
ฤๅเรือนรอหอร้างไร้นางหวน
ไร้รัญจวนอวลอบจบถวิล
สู้ถนอมออมรักษาเป็นอาจิณ
คงพังภินท์สิ้นลับพร้อมกับเรา...
-บูรพาท่าพระจันทร์-