เกิด-เจ็บ-ตายไม่กลัว แต่กลัวแก่
กลัวแท้แท้นักเชียวกลัวเหี่ยวย่น
หากหนังหน้าหย่อนยานมันสุดทน
กลัวว่าคนไม่รัก คงชักตาย
อยากเป็นสาวพันปีดูดีพร้อม
หากแก่หง่อมคงจะใจสลาย
ขอเต่งตึงดึ๋งดั๋งทั้งร่างกาย
นั่งรอชายบุญหนักมารักเรา
--ณัชชา--
[/quote]กลัวแท้แท้นักเชียวกลัวเหี่ยวย่น
หากหนังหน้าหย่อนยานมันสุดทน
กลัวว่าคนไม่รัก คงชักตาย
อยากเป็นสาวพันปีดูดีพร้อม
หากแก่หง่อมคงจะใจสลาย
ขอเต่งตึงดึ๋งดั๋งทั้งร่างกาย
นั่งรอชายบุญหนักมารักเรา
--ณัชชา--
ไม่อยากแก่ แต่ว่า ใบหน้าฟ้อง
ดูทั้งหมอง ทั้งเซียว แถมเหี่ยวเฉา
นี่ก็ย่น นั่นก็ยู่ ดูแล้วเมา
ซ้ำมีเหา มีเห็บ เก็บไม่ทัน
ชายบุญหนัก ที่ไหน อยากใกล้ชิด
เขากลัวติด หิดเหา เศร้าโศกศัลย์
เห็นเหลือเพียง ชายเดียว พอเกี่ยวพัน
"วิทย์"เท่านั้น ที่ภักดิ์ รักณัชจริง
สุนทรวิทย์
ดูทั้งหมอง ทั้งเซียว แถมเหี่ยวเฉา
นี่ก็ย่น นั่นก็ยู่ ดูแล้วเมา
ซ้ำมีเหา มีเห็บ เก็บไม่ทัน
ชายบุญหนัก ที่ไหน อยากใกล้ชิด
เขากลัวติด หิดเหา เศร้าโศกศัลย์
เห็นเหลือเพียง ชายเดียว พอเกี่ยวพัน
"วิทย์"เท่านั้น ที่ภักดิ์ รักณัชจริง
สุนทรวิทย์