มอบ ความรักจากใจ แด่ชายหนึ่ง
มอบ คิดถึงเกินคำจะพร่ำสรร
มอบ ภักดี นานเนา เฝ้าผูกพัน
มอบ สายใย รักมั่น ไม่ผันแปร
รัก มากกว่า จะเปรย ที่เคยรัก
รัก สุดหัก ห้ามใจ ไม่แยแส
รัก ท่วมท้น หทัย อยู่ในแด
รัก แน่แท้ เพียงเธอ เสมอมา
ให้ หมดแล้วใจนี้ด้วยมีฝัน
ให้ เพราะฉัน มั่นนัก จึงรักษา
ให้ เธอเห็น เช่นวัน เราสัญญา
ให้ รู้ว่า ใจฉันยังมั่นคง
เธอ ซิไม่ รักษาวาจาสัตย์
เธอ ข้องขัด เรื่องใด ในประสงค์
เธอ มีใคร ไหนอื่น ยื่นจำนง
เธอ พะวงหลงปลื้ม...ลืมสัญญา...
“สุนันยา”