"เพื่อดวงดาว"
หยาดน้ำตาร่วงรินยินสะอื้น
ต้องกล้ำกลืนฝืนเก็บแม้เจ็บหนัก
มิใช่ทำด้วยใจที่ใฝ่รัก
หากแต่ทนเพราะหักมิได้เอง
เคยทุ่มเทเท่าไหร่ไม่เป็นผล
รังแต่ดลให้ระทมเขาข่มเหง
ซุ่มสำเนียงเสียงหวานเคยบรรเลง
กลายเป็นเพลงโศกเศร้าของเงาใจ
ยิ้มละมุนอุ่นอกเมื่อแนบชิด
กอดสนิทพิศวาสที่เคยได้
เหมือนอำลาจากแล้วไปแสนไกล
เหลือแต่รอยร่ำไห้เวทนา
เหมือนความสุขวันวานผ่านมาแล้ว
แต่ไม่แคล้วหวนถึงคำนึงหา
พลันสะท้านรานร้าวหนาวกายา
หยดน้ำตาพรั่งพรูกรูกันนอง
แม้นหนทางสิ้นไร้หัวใจนั้น
ยังอดกลั้นดั้นด้นทนสนอง
ประคองทางร่วมไว้ในครรลอง
แม้มิได้หมายปองจะครองกัน
ในหลากร้อยเหตุผลที่ทนฝืน
ใช่อาวรณ์วันคืนที่ร่วมฝัน
เพียงแต่หากท้องฟ้าไร้ตะวัน
คงไม่มีแสงจันทร์มาเคียงดาว
ต้องกล้ำกลืนฝืนเก็บแม้เจ็บหนัก
มิใช่ทำด้วยใจที่ใฝ่รัก
หากแต่ทนเพราะหักมิได้เอง
เคยทุ่มเทเท่าไหร่ไม่เป็นผล
รังแต่ดลให้ระทมเขาข่มเหง
ซุ่มสำเนียงเสียงหวานเคยบรรเลง
กลายเป็นเพลงโศกเศร้าของเงาใจ
ยิ้มละมุนอุ่นอกเมื่อแนบชิด
กอดสนิทพิศวาสที่เคยได้
เหมือนอำลาจากแล้วไปแสนไกล
เหลือแต่รอยร่ำไห้เวทนา
เหมือนความสุขวันวานผ่านมาแล้ว
แต่ไม่แคล้วหวนถึงคำนึงหา
พลันสะท้านรานร้าวหนาวกายา
หยดน้ำตาพรั่งพรูกรูกันนอง
แม้นหนทางสิ้นไร้หัวใจนั้น
ยังอดกลั้นดั้นด้นทนสนอง
ประคองทางร่วมไว้ในครรลอง
แม้มิได้หมายปองจะครองกัน
ในหลากร้อยเหตุผลที่ทนฝืน
ใช่อาวรณ์วันคืนที่ร่วมฝัน
เพียงแต่หากท้องฟ้าไร้ตะวัน
คงไม่มีแสงจันทร์มาเคียงดาว
ด้วยความกล้ำกลืน
เมฆสีรุ้ง - ๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕
เมฆสีรุ้ง - ๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕
ปล. เคยรู้สึกไหม... การต้องทนอยู่กับใครหนึ่งคน...เพื่อ... ใครอีกคนหนึ่ง!!!
เรื่องบางอย่าง ปล่อยวาง เสียบ้างหนา
พรมลิขิต ขีดมา ไยว่ากล่าว
ไม่อยากทำ ทุกครั้ง ใจทั้งร้าว
เจ็บเหน็บหนาว ตรมหม่น ต้องทนเอา
คิดเสียว่า เวรกรรม ที่ทำไว้
ตามมาไว ให้ช้ำ กระหน่ำเข้า
ทั้งที่ใจ หักห้าม ยังตามเรา
คิดแล้วเศร้า สิ้นดี ไม่มีทาง
ขอให้มอง ข้ามผ่าน อย่าซ่านซม
ห้วงอารมณ์ ข่มจิต ให้คิดบ้าง
ชดใช้หนี้ ทั้งหมด ลดเบาบาง
เป็นหนทาง ก้าวใหม่ ใสกว่าเดิม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
