ฝนหลั่งฤๅฝั่งฟ้า หมองมน
รินร่วงอัสสุชล โชกพื้น
โอ้ดั่งเรียมถวิลทน มากขื่น ใจเฮย
ในอกล้วนชุ่มชื้น ฉ่ำด้วยชลหทัย
อาลัยรักเลิกแล้ว ลืมวัน
แรกเริ่มสานสัมพันธ์ พี่น้อง
ชื่นชลกล่นสรวลสันต์ ซาบซ่าน หทัยแฮ
ฤาว่าฟ้าแซ่ซ้อง เห่ให้ยินดี
ชลธีร่วมหลั่งรู้ ดวงมาน
ประดุจหยั่งทิพยญาณ ส่องรู้
ยามสุขโศกพบพาน ใจพี่
รินหลั่งร่วมเราผู้ ซาบซึ้งยินยลฯ
-บูรพาท่าพระจันทร์-