Re: เก่าเก่าเป็นสนิม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 12:31:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เก่าเก่าเป็นสนิม  (อ่าน 14019 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2012, 11:03:PM »


ชายชาตรี ขี่เรือ เชื่อใจยาก
จะลำบาก หลงลาย ชายอาจหาญ
นอนเหี่ยวห่อ รอท่า นายธนาคาร
กิ๊กเต็มบ้าน เสี่ยหญ่าย ขายเพชรพลอย

เขาทำดี ปีเดียว หวังเกี้ยวน้อง
พอตกร่อง สมรัก จักปละปล่อย
หอมชื่นคลาย หายไป ให้เศร้าคอย
จิตล่องลอย ดึกดื่น มิคืนคลาน

เขาสูงศักดิ์ นักล่า มหาโหด
เขาทรงโปรด ลิ้มลอง ของคาวหวาน
เขาทิ้งซาก กากเบื่อ หลังเหลือทาน
บอกเป็นมาร เก้งก้าง ขว้างหลอดคอ

ถึงร่างเรือน เปื้อนเปรอะ เขรอะสนิม
ฉันยังยิ้ม ต้อนรับ กลับเถิดหนอ
มาเป็นนาง ในฝัน อันลออ
ฉันเฝ้ารอ แก้วตา ทุกนาที

จะเก่าแก่ แค่ไหน คงใสสด
งามหมดจด บ่อยงัด เพียรขัดสี
ดุจหัวเพชร เช็ดถู ใหม่ดูดี
นานร้อยปี เพริศแพรว แจ๋วเหมือนเดิม

 ส่งจูบจ้ะ

รพีกาญจน์ 59
[/quote]

อันผู้หญิง ยิงเรือ เชื่อยากกว่า
อยู่ต่อหน้า มั่นคง กล่าวส่งเสริม
ลับหลังกลับ ปรักปรำ คอยซ้ำเติม
พอเคลิบเคลิ้ม หลงคำ  มักช้ำใจ

ตัวผมชาย_ชาตรี ดีครบถ้วน
มิเรรวน โยเย เปลี่ยนเฉไฉ
มีรักจริง ทุกเมื่อ มีเยื่อใย
ยามรักใคร รักจริง หมายอิงอร

หากเชื่อพี่_รพี คงมีทุกข์
เขาปล้ำปลุก สมใจ ก็ถ่ายถอน
มิเคย เสน่หา ใครถาวร
ติดกะล่อน เล็กน้อย ควรถอยไกล
 ขำแบบกระแดะหน่อยๆ หัวเราะยิ้มๆ ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

สุนทรวิทย์



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Thammada, หนามเตย, ปู่ริน, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, อริญชย์, กฤษการกลอน, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16 พฤษภาคม 2012, 09:37:AM โดย sunthornvit » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s