ห้องนอนสีเทา : กับคืนเงียบเหงา
…..
คืนนี้ยังนั่งมอง ละอองฟ้า
ความทรงจำร่ำลา นาทีเก่า
ภายในห้องเงียบขรึม สีครึ้มเทา
สัมผัสกลิ่นบางเบา จากเงานั้น
.....
ภาพทุกภาพตรงหน้า ไม่แจ่มชัด
สายลมดึกสงัด พัดป่วนปั่น
นาฬิกาหมุนเวียน เริ่มเปลี่ยนวัน
ผ่านคืนเหงาเงียบงัน อันจืดจาง
.....
ชุดเครื่องนอนดอกไม้ ลายสีฟ้า
เข้ากับผ้าม่านหม่น บนหน้าต่าง
เที่ยงคืนแล้วผมพับ และจับวาง
นอนนิ่งอยู่ข้างข้าง อย่างทุกคืน
.....
ระยะทางขวางกั้น ไม่ทันนึก
ความผิดหวังฝังลึก จนดึกดื่น
เป็นไปตามอารมณ์ ล้มทั้งยืน
แต่ละห้วงดวงอื่น ขัดขืนใจ
.....
ณ ปลายโค้งขอบฟ้า เวลานี้
คุณเอียงหน้าหลบหนี อยู่ที่ใหม่
ซ่อนหน้าซบอบอุ่น ละมุนไอ
ทิ้งตัวผมเอาไว้ ไกลลิบตา..!!
…..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
