ความเหงาเป็นเช่นเพื่อนเยือนเสมอ
จึงพร่ำเพ้อคร่ำครวญเฝ้าหวนหา
เคยสมหวังผิดหวังหลายครั้งครา
จนชินชาจำทนจนสาใจ
ดาว อาชาไนย
หากต้องเหงาเศร้าสร้อยเพราะไร้คู่
ดีกว่าอยู่อย่างเหงาๆเพราะทนให้
แม้นสิ้นรักไม่สิ้นเชื้อยังเหลือไฟ
ถึงไม่เหลือเยื่อใยใช่สิ้นกรรม
ดีกว่าอยู่อย่างเหงาๆเพราะทนให้
แม้นสิ้นรักไม่สิ้นเชื้อยังเหลือไฟ
ถึงไม่เหลือเยื่อใยใช่สิ้นกรรม
เมฆสีรุ้ง
๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕
๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕