สายแล้วแดดแผดร้อนสะท้อนแสง
เสียงแมลงป่ายังกล่อมดังก้อง
แสนยินดีจดจำหวานทำนอง
ยินแล้วต้องหลงปลื้มไม่ลืมลง……….คุณอริญชย์
เสียงแมลงป่ายังกล่อมดังก้อง
แสนยินดีจดจำหวานทำนอง
ยินแล้วต้องหลงปลื้มไม่ลืมลง……….คุณอริญชย์
คล้ายเพลงหวาน ผ่านแว่ว แล้วลาหาย
สายพระพาย แผ่วซ่าน ปานประสงค์
ช่อผกา ปลิวคล้อย.....ล่องลอยตรง
อยู่กลางพง คงระรื่น ชื่นอุรา
ลมรำเพย พัดพลิ้ว หวิวสะท้าน
เย็นลมผ่าน ม่านไพร ใบพฤกษา
หยาดพิรุณ โปรายปราย สายธารา
วิหคพา คู่คล้อง กู๋ก้องไพร
วังเวงแว่ว เพลงเพลิน เนินป่าเขา
พลิ้วแผ่วเบา ล่องลอยพลอยสดใส
เสียงไผ่สี เสียดกอ ล้อลมไกว
โอนเอนไหว คล้ายบันเทิง เริงระบำ
ความสงบ กลางพนาป่าขุนเขา
คลายโศกเศร้า หม่นฤดี ที่ถลำ
แม้ราตรี มีจันทรา ท่ามฟ้าดำ
งามเลิศล้ำเต็มดวง กลางสรวงไพร...
“สุนันยา”