.jpg)
กลีบดอกเทียนทุกดอกต้องชอกช้ำ
เธอเหยียบย่ำจมดินสิ้นสีหวาน
เหมือนใจที่ถูกย่ำจำซมซาน
จะเศร้านานเพียงไรยังไม่รู้
ดาว อาชาไนย
เธอเหยียบย่ำจมดินสิ้นสีหวาน
เหมือนใจที่ถูกย่ำจำซมซาน
จะเศร้านานเพียงไรยังไม่รู้
ดาว อาชาไนย
กลีบดอกเทียนสีม่วงที่ร่วงหล่น
คล้ายดั่งคนไร้ค่าน่าอดสู
เหลือเพียงใจย่อยยับเกินจับดู
ใครเลยจะชื่นชูเคียงคู่ใจ
สู้ผ่านร้อนผ่านหนาวกี่คราวฝน
ยังอดทนร้าวรอนด้วยอ่อนไหว
ศักดิ์มีแค่เพียงค่าผกาไพร
ไหนเลยใครจะกล่อมถนอมกัน
แม้วันเคลื่อนเดือนลาฟ้าเปลี่ยนสี
เทียนดอกนี้ยังงามในความฝัน
มิตรภาพไม่คลายสายสัมพันธ์
และจะเป็นนิรันตราบวันตาย
--ณัชชา--
คล้ายดั่งคนไร้ค่าน่าอดสู
เหลือเพียงใจย่อยยับเกินจับดู
ใครเลยจะชื่นชูเคียงคู่ใจ
สู้ผ่านร้อนผ่านหนาวกี่คราวฝน
ยังอดทนร้าวรอนด้วยอ่อนไหว
ศักดิ์มีแค่เพียงค่าผกาไพร
ไหนเลยใครจะกล่อมถนอมกัน
แม้วันเคลื่อนเดือนลาฟ้าเปลี่ยนสี
เทียนดอกนี้ยังงามในความฝัน
มิตรภาพไม่คลายสายสัมพันธ์
และจะเป็นนิรันตราบวันตาย
--ณัชชา--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
