เช้าจดมืด พฤษภา อากาศร้อน
เดินนั่งนอน ผ่อนคลาย หายใจแผ่ว
อยู่กลางไร่ ไม่รอด จอดต้องแจว
ฝนห่าแก้ว เบื้องบน ไม่หล่นมา
วิงวอนแถน แมนเทวา ศิวาเจ้า
บังแผดเผา ม่านมัว ทั่วท้องฟ้า
จิบอกไฟ.ไหม้จุด พุทธบูชา
น้อมสักการ์ พอกเพิ่ม เติมปรองดอง
ยกยอหวัง บั้งไฟ ในครั้งนี้
สามัคคี อาจเอื้อม เชื่อมทั้งผอง
เป็นหนึ่งยล คนไทย ในแหลมทอง
สืบครรลอง ศาสนะ ประเพณี
เร่งทยาน ผ่านพุ่ง สูงเสียดหาว
ฝนลงพราว พรมพุ่ม ชุ่มท้องที่
ถวายมัก บักแบ้น แสนยินดี
แถมข้าวจี่ หนังพอง ของชอบกิน
ฝนตกชุก ทุกข์หาย ละลายน้ำ
เต้นระบำ รำเริง เซิ้งดีดดิ้น
ตามทำนอง กลองทอม พร้อมเสียงพิณ
มี.อริญชย์ ยืนโค้ง โก่งก้นดำ
ถอกเหล้าป่า ยาดอง ถองกะแช่
ตาเหลือกแล อกนม ชมงามขำ
ล้วงกระเป๋า เอาตังค์ จ่ายส้มตำ
เหงื่อพรำพรำ หน้าถอดสี ไม่มีเงิน
ฉันมัวเพลิน เดินเต้นรำ ทำหายไป
รพีกาญจน์ 59