"เพื่อดวงดาว"
หยาดน้ำตาร่วงรินยินสะอื้น
ต้องกล้ำกลืนฝืนเก็บแม้เจ็บหนัก
มิใช่ทำด้วยใจที่ใฝ่รัก
หากแต่ทนเพราะหักมิได้เอง
เคยทุ่มเทเท่าไหร่ไม่เป็นผล
รังแต่ดลให้ระทมเขาข่มเหง
ซุ่มสำเนียงเสียงหวานเคยบรรเลง
กลายเป็นเพลงโศกเศร้าของเงาใจ
ยิ้มละมุนอุ่นอกเมื่อแนบชิด
กอดสนิทพิศวาสที่เคยได้
เหมือนอำลาจากแล้วไปแสนไกล
เหลือแต่รอยร่ำไห้เวทนา
เหมือนความสุขวันวานผ่านมาแล้ว
แต่ไม่แคล้วหวนถึงคำนึงหา
พลันสะท้านรานร้าวหนาวกายา
หยดน้ำตาพรั่งพรูกรูกันนอง
แม้นหนทางสิ้นไร้หัวใจนั้น
ยังอดกลั้นดั้นด้นทนสนอง
ประคองทางร่วมไว้ในครรลอง
แม้มิได้หมายปองจะครองกัน
ในหลากร้อยเหตุผลที่ทนฝืน
ใช่อาวรณ์วันคืนที่ร่วมฝัน
เพียงแต่หากท้องฟ้าไร้ตะวัน
คงไม่มีแสงจันทร์มาเคียงดาว
ต้องกล้ำกลืนฝืนเก็บแม้เจ็บหนัก
มิใช่ทำด้วยใจที่ใฝ่รัก
หากแต่ทนเพราะหักมิได้เอง
เคยทุ่มเทเท่าไหร่ไม่เป็นผล
รังแต่ดลให้ระทมเขาข่มเหง
ซุ่มสำเนียงเสียงหวานเคยบรรเลง
กลายเป็นเพลงโศกเศร้าของเงาใจ
ยิ้มละมุนอุ่นอกเมื่อแนบชิด
กอดสนิทพิศวาสที่เคยได้
เหมือนอำลาจากแล้วไปแสนไกล
เหลือแต่รอยร่ำไห้เวทนา
เหมือนความสุขวันวานผ่านมาแล้ว
แต่ไม่แคล้วหวนถึงคำนึงหา
พลันสะท้านรานร้าวหนาวกายา
หยดน้ำตาพรั่งพรูกรูกันนอง
แม้นหนทางสิ้นไร้หัวใจนั้น
ยังอดกลั้นดั้นด้นทนสนอง
ประคองทางร่วมไว้ในครรลอง
แม้มิได้หมายปองจะครองกัน
ในหลากร้อยเหตุผลที่ทนฝืน
ใช่อาวรณ์วันคืนที่ร่วมฝัน
เพียงแต่หากท้องฟ้าไร้ตะวัน
คงไม่มีแสงจันทร์มาเคียงดาว
ด้วยความกล้ำกลืน
เมฆสีรุ้ง - ๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕
เมฆสีรุ้ง - ๑๕ พ.ค. ๒๕๕๕
ปล. เคยรู้สึกไหม... การต้องทนอยู่กับใครหนึ่งคน...เพื่อ... ใครอีกคนหนึ่ง!!!