หากเปรียบไป ฉันเป็น เช่นนักมวย
ขึ้นเวที เธอม้วย เสร็จฉันแน่
ด้วยแม่ไม้ มวยไทย สบายแฮ
เธอคงแย่ ด้วยเชิง เริงโรมรัน
เข้าวงใน ฉันนั้น มันขุนเข่า
วงนอกเล่า ถีบซ้ำ ย่ำเลยนั่น
วางแข้งซ้าย แข้งขวา อย่างเมามัน
เสียงสนั่น ศอกกลับ หน้ายับเยิน
สายตาฉัน สุดเฉียบ เนี้ยบกว่าเหยี่ยว
มองแว๊ปเดียว ฉันเล่น เป็นหงส์เหิร
ทั้งฟุตเวิร์ค คล่องแคล้ว เสียเหลือเกิน
ส่วนเธอเดิน ชนหมัด อัดเต็มเปา
ขอโทษที นะเธอ เผลอไปหน่อย
เจอหมัดสอย ร่วงหลับ นับสิบเข้า
ไม่มีตื่น หลับไป ให้ถึงเช้า
แค่เรื่องเล่า สนุก ลืมทุกข์ใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
