เมื่อสิ้นสูร สุริยัน ตะวันมอด
ราตรีกอด โอบอุ้ม คลุมขุนเขา
แสงจันทร์สอด รอดใบ ไม้ทอดเงา
ไพรลำเนา บรรเลง ขับเพลงปราณ
เดียรัจฉาน ลุกฟื้น ตื่นจากหลับ
ออกล่าจับ เหยื่อฆ่า เป็นอาหาร
ธรรมชาติ อาทร สอนบันดาล
สัญชาตญาณ สัตว์ป่า รู้หากิน
แมลงกรีด สำเนียง เสียงเรียกคู่
ตุ๊กแกจู่ โจมงับ พลันดับดิ้น
นกเค้าแมว โฉบมา คร่าชีวิน
มิทันผิน ตุ๊กแก ก็แพ้ภัย
ถึงสมัน กวางใหญ่ ใช่จะรอด
พยัคฆ์ดอด ตะปบหลัง ยังตักษัย
หนึ่งท้องอิ่ม อีกหนึ่ง จึงบรรลัย
หมุนเวียนวัย วัฏจักร หลักสากล
สัตว์ใหญ่กิน สัตว์น้อย ตัวจ้อยกว่า
ตามมรรคา อำมหิต จิตฝึกฝน
สังหารเขา ต่อชีวา อายุตน
ต่างดิ้นรน พิฆาต ขาดเมตตา
รัตติกาล อาจทำลาย หลายชีวิต
อย่ายึดติด จริงจัง กับสังขาร์
ผ่านคืนนี้ คืนพรุ่ง พร้อมมุ่งมา
ต้องฟันฝ่า ก้าวเดิน เผชิญไป
คนอาภัพ คับแค้น แสนสาหัส
ยากสลัด ตัดกังวล พ้นทุกข์ได้
แม้นยอมละ ปล่อยวาง บ้างทันใด
วันใหม่ใหม่ อาจประเสริฐ เกิดผลดี
สุนทรวิทย์
ราตรีกอด โอบอุ้ม คลุมขุนเขา
แสงจันทร์สอด รอดใบ ไม้ทอดเงา
ไพรลำเนา บรรเลง ขับเพลงปราณ
เดียรัจฉาน ลุกฟื้น ตื่นจากหลับ
ออกล่าจับ เหยื่อฆ่า เป็นอาหาร
ธรรมชาติ อาทร สอนบันดาล
สัญชาตญาณ สัตว์ป่า รู้หากิน
แมลงกรีด สำเนียง เสียงเรียกคู่
ตุ๊กแกจู่ โจมงับ พลันดับดิ้น
นกเค้าแมว โฉบมา คร่าชีวิน
มิทันผิน ตุ๊กแก ก็แพ้ภัย
ถึงสมัน กวางใหญ่ ใช่จะรอด
พยัคฆ์ดอด ตะปบหลัง ยังตักษัย
หนึ่งท้องอิ่ม อีกหนึ่ง จึงบรรลัย
หมุนเวียนวัย วัฏจักร หลักสากล
สัตว์ใหญ่กิน สัตว์น้อย ตัวจ้อยกว่า
ตามมรรคา อำมหิต จิตฝึกฝน
สังหารเขา ต่อชีวา อายุตน
ต่างดิ้นรน พิฆาต ขาดเมตตา
รัตติกาล อาจทำลาย หลายชีวิต
อย่ายึดติด จริงจัง กับสังขาร์
ผ่านคืนนี้ คืนพรุ่ง พร้อมมุ่งมา
ต้องฟันฝ่า ก้าวเดิน เผชิญไป
คนอาภัพ คับแค้น แสนสาหัส
ยากสลัด ตัดกังวล พ้นทุกข์ได้
แม้นยอมละ ปล่อยวาง บ้างทันใด
วันใหม่ใหม่ อาจประเสริฐ เกิดผลดี
สุนทรวิทย์
เป็นวัฎจักร หมุนเวียน เปลี่ยนไปทั่ว
เกิดแก่เจ็บ พันพัว ตัวเติบใหญ่
สัตว์เล็กน้อย ตายหมด อดกันไป
อยู่กลางไพร พนา คราหมองตรม
นกเค้าแมว ไล่งับ จับกินหนู
มองเห็นงู กินปลา พาขื่นขม
นกกระจิบ จิกหนอน บินว่อนชม
แมลงภู่ ดอมดม ชมมาลี
จั๊กจั่น ขับขาน ซ่านทั่วป่า
แมลงทับ บินมา หาถิ่นที่
กินใบออ่น มะค่า แล้วลาที
ทั้งป่านี้ คลื้นเคลง บรรเลงไพร
พันทอง