Re: ถึงคุณนักสู้พิราบขาว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 07:52:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ถึงคุณนักสู้พิราบขาว  (อ่าน 2903 ครั้ง)
blackbear
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 76
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 92



« เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2012, 08:56:PM »



เมฆทะมึนมัวหม่นบนฟ้ากว้าง
เสียงครวญครางวางลั่นสนั่นหู
เมฆขลาล่อแก้วแนวชื่นชู
แต่คนอยู่สั่นสะท้าน..ซุกบ้านนอน

ยามฟ้าใหม่ฝนมาผวาหวาด
กลัวสายฟ้าผ่าพาดกวาดสิงขร
ความโกรธเกรี้ยวเคี้ยวคึกลึกขจร
ผู้สั่นคลอนชาวดินถิ่นลำเนา

แม้นไม่กลัวแต่ไฉนใจไม่กล้า
เดินดุ่มฝ่าสายฝนบนอับเฉา
หากเปรี้ยงลงตรงเดินเกินบรรเทา
ชีวิตเราเผาไหม้ในพริบตา

มีเสรีเพียงหลบซบในบ้าน
กร่างเกินการงานเข้าเศร้าหนักหนา
ใครรู้ใจฟ้าฝนบนนภา
ยอมตากหน้ากลางแจ้งว่าแกร่งเกิน

ชีวิตไม่ยืนยาวกล่าวกันนัก
วันหนึ่งจักตายลงปลงแต่เนิ่น
สรรพสัตว์จัดกรรมนำทางเดิน
อย่าขวยเขินเมินหม่นลืมผลพวง

แม้นน้ำมากฝากแล้งใครแปลงเปลี่ยน
ธรรมชาติวนเวียนเฆี่ยนแสบสรวง
เกิดเป็นคนบนวิถี..ที่หลอกลวง
เถอะ..บำบวง ทวยแถน..แม้นเราตรม.

"บ้านริมโขง"
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๕



ข้าแต่พญาแถนแห่งแมนสรวง
ข้าบำบวงบั้งไฟมาให้สม
ล่องลอยฟ้ามาสวรรค์ให้ท่านชม
ข้าขื่นขมนักหนาเพลานี้

แผ่นดินร้อนแล้งร้ายมากมายนัก
บ้างมีฝนตกหนักหลายพื้นที่
บ้างมีแผ่นดินไหวไม่สู้ดี
มันแปรปรวนป่นปี้เพราะโลกร้อน

รามสูรขว้างขวานมานานแล้ว
ไม่พบแก้วมณีที่หนีซ่อน
เมขลาลาแล้วแจวจากจร
รอปรองดองกันก่อนค่อยกลับมา!

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, yaguza, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, เมฆสีรุ้ง, panthong.kh, รพีกาญจน์, กาญจนธโร, เพรางาย, หนามเตย, บูรพาท่าพระจันทร์

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s