Re: ๏ สาส์นรัก ๏
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:14:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๏ สาส์นรัก ๏  (อ่าน 14480 ครั้ง)
เนิน จำราย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 637
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,224



« เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2012, 08:28:PM »

เอามาลีมาเทียบคำเปรียบเจ้า   
ขอคลอเคล้ามะลินี้ที่สดใส
จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงฤทัย   
สูดกลิ่นไอหอมนวลทวนเช้าค่ำ   

เก็บอนงค์ลงวาง ณ ปรางค์แก้ว   
พิลาศแพร้วลั่นดาลนานฉนำ
ใส่โซ่ทองกรงเพชรไว้จองจำ   
ขับลำนำเพียงข้าฟังประทังเศร้า

เพราะอยู่เดี่ยวเดียวดายยังไร้คู่   
ได้พธูต่อกลอนวิงวอนกล่าว
ด้วยเพลงกานท์สะท้านถึงดวงดาว   
ทั้งห้วงหาวสดับเสียงสำเนียงซึ้ง

เนิน จำราย


๏ เสนาะน้อยถ้อยคำดังน้ำแก้ว
ไพเราะแพร้วไพรำลำนำถึง
เป็นเรื่องรักมหิมาพารำพึง
ประดุจดึงเดือนดาวลงเคล้าคลอ
จะเก็บองค์ลงวางยังกลางจิต
ลั่นดาลด้วยจุมพิตโดยจิตจ่อ
ใช้มงคลคล้องใจไม่รั้งรอ
มาลัยช่อชื่นจิตคิดจองจำ
แม้จะอยู่เดียวดายอย่างไร้คู่
จงตราตรูกลอนรื่นไว้ชื่นฉ่ำ
แตระไว้แทนอุบะน้อยร้อยลำนำ
ไว้คล้องคำเคียงมิตรสนิทนาน ฯะ
ขอจีบ...ได้ป่ะ

จารไว้หนึ่งมิตรคำเพื่อจำหลัก   
ผูกสมัครถักทอก่อสมาน
ร้อยจำเรียงร้องรำเป็นบำนาญ
เริงสราญเคียงคู่อย่ารู้คลาย
เพียงบำเหน็จในวันนี้อย่าลี้จาก
หลายคำฝากยังค้างอยู่มิรู้หาย
แม้แสงไปให้เสียงอยู่ชูประกาย   
ด้วยใจหมายในผัสสะร่วมประพันธ์   
มาแล้วเด่นเห็นได้ประกายพรึก   
ตกผลึกแล้วหายวับกลับไปนั่น
ตะวันลับแผ่แสงมาเช้าลากัน   
เหลือแต่ฉันอยู่เดียวเปลี่ยวเหว่ว้า      

เนิน จำราย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

sucklife, บูรพาท่าพระจันทร์, บัณฑิตเมืองสิงห์, พี.พูนสุข, ...สียะตรา.., --ณัชชา--, yaguza, ดุลย์ ละมุน, ประกายพรึก, กาญจนธโร, sunthornvit, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, สุนันยา, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13 พฤษภาคม 2012, 09:28:PM โดย เนิน จำราย » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s