วันก่อนเธอมองเห็นฉันเป็นมิตร
คนสนิทชิดใกล้คอยไถ่ถาม
สารทุกข์สุขไหมในทุกยาม
ไมตรีงามพอกพูนเกื้อกูลกัน
ดั่งเป็นญาติชาติเชื้อร่วมเนื้อไข
สนิทใจคบค้าเฮฮาขัน
หลายบทบาทขาดเติมเสริมสัมพันธ์
มิแบ่งชั้นชนใดให้ต้องเกรง
ไม่ต้อง"คะ" ต้อง"ครับ" รับได้หมด
อรรถรสคุยแซบแบบตรงเผง
คำต่อคำเน้นหนักแบบนักเลง
แสนครื้นเครงเสียงทำสูงต่ำมี
วันเวลาผ่านไปอะไรเปลี่ยน
พอกพูนเตียนห่างหายคล้ายหลบหนี
สารทุกข์สุขใดสิ้นใยดี
ไม่เป็นที่ห่วงหาประสาเคย
"ฉันเข้าใจไม่ว่าถ้าจะตัด
ฉันไม่ขัดจัดให้ไม่ต้องเอ่ย
ฉันไม่ข้องหมองใจไม่ว่าเลย
ฉันจะเฉยเคยทำประจำตน"
วันก่อนหรือวันนี้ที่เป็นอยู่
มากมายรู้พร้อมรับไม่สับสน
หากจะเลิกคบใครไปสักคน
ไม่มีผลกระทบ..แค่จบแล้ว.
"กานต์ฑิตา"
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๕