รู้ว่าเจ้า สบายดี พี่หมดห่วง
แม้กาลล่วง เลยผ่าน วานพักผ่อน
มองข้างหลัง ยังมีคน อนาทร
ฝากคำวอน อ้อนออด กอดรัดจินต์
โลกกว้างไกล แบกไว้ คงไม่เหมาะ
หากใจเปราะ ไม่ยับยั้ง พังเสียสิ้น
วางลงก่อน ค่อยคิด จิตยลยิน
เรื่องคืนถิ่น เอาไว้ก่อน อย่าจรมา
ขอให้น้อง โชคดี ในทุกเรื่อง
ให้ฟูเฟื่อง โภคทรัพย์ นับทั่วหน้า
มีเงินทอง มากมาย ฝากมารดา
ถ้ากลับมา เมื่อไร จะไปรับ
พันทอง