ซาบซึ้ง ถึงคนเหงา อย่างเข้าใจ
แบกโลกไว้ วางลง กับตรงนี้
จึงได้พัก ทักทาย สายนที
เย็นวิถี ถ้อยผ่าน ธารพระจันทร์
ใจคนจร นอนเนือง กับเรื่องเก่า
บ้างสุขเศร้า สบายดี สีสัน
ธรรมดา ว่ายังไหว วัยวัน
ยังเฝ้าฝัน ฝากฟ้า ระดาดาว
จากใจ ใส่คำตอบ ขอบคุณครับ
ปานประดับ เดือนดวง ณ ห้วงหาว
ส่องสว่าง กลางความมืด ยืดยาว
เคยเหน็บหนาว ในน้ำตา ให้อาทร
ขอบคุณครับ " พี่พัน "
เขียนได้ไพเราะจังเลยนะครับเนี่ย!ซึ้ง
ธรรมดา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
