เพราะบุพเพเสกสรรค์ให้บรรจบ
เราจึงพบกันได้ด้วยใจเผลอ
รู้จักกันบันดลอยากปรนเปรอ
พี่เสนอเธอสนองดั่งต้องมนต์
สันนิวาสชาติก่อนคงย้อนกลับ
ให้กระชับรักแท้ตั้งแต่ต้น
ได้พบเธอบำเรอขวัญดั่งบันดล
หรือเบื้องบนบันดาลประทานมา
จึงรู้สึกผูกพันสวรรค์สร้าง
ให้เส้นทางบรรจบได้พบหน้า
ขอส่งใจเคียงข้างมิร้างรา
โปรดเมตตาคนไกลอย่าใจดำ
“ไพร พนาวัลย์”
เราจึงพบกันได้ด้วยใจเผลอ
รู้จักกันบันดลอยากปรนเปรอ
พี่เสนอเธอสนองดั่งต้องมนต์
สันนิวาสชาติก่อนคงย้อนกลับ
ให้กระชับรักแท้ตั้งแต่ต้น
ได้พบเธอบำเรอขวัญดั่งบันดล
หรือเบื้องบนบันดาลประทานมา
จึงรู้สึกผูกพันสวรรค์สร้าง
ให้เส้นทางบรรจบได้พบหน้า
ขอส่งใจเคียงข้างมิร้างรา
โปรดเมตตาคนไกลอย่าใจดำ
“ไพร พนาวัลย์”
บุพเพสันนิวาสประหลาดแท้
ถึงมาดแม้ห่างไกลใยถลำ
ดลพานพบสบตาพาชักนำ
ฤาเป็นกรรมปางก่อนที่ย้อนมา
เพียงเจอกันหวั่นไหวต้องใจนัก
แจ้งประจักษ์เพียงพบประสบหน้า
ให้เพ้อพร่ำรำพึงแสนตรึงตรา
ฤาเทวาบันดาลประทานพร
เกิดความรักภักดีต่างมีให้
ใจตรงใจเอนโอนเหมือนโดนศร
นึกผูกพันมั่นหมายมิคลายคลอน
คอยอาทรตามติดนิจนิรันดร์
ถึงมาดแม้ห่างไกลใยถลำ
ดลพานพบสบตาพาชักนำ
ฤาเป็นกรรมปางก่อนที่ย้อนมา
เพียงเจอกันหวั่นไหวต้องใจนัก
แจ้งประจักษ์เพียงพบประสบหน้า
ให้เพ้อพร่ำรำพึงแสนตรึงตรา
ฤาเทวาบันดาลประทานพร
เกิดความรักภักดีต่างมีให้
ใจตรงใจเอนโอนเหมือนโดนศร
นึกผูกพันมั่นหมายมิคลายคลอน
คอยอาทรตามติดนิจนิรันดร์