ยามเดียวดายสายสมรมาอ้อนออด
เพ้อพร่ำพรอดพจน์พล่ามให้ความหวัง
โอ้ลืมหลังครั้งก่อนเมื่อตอนชัง
ใครเล่านั่งวังเวงฟังเพลงลา
คงรู้แล้วแก้วพี่ใครนี้รัก
มอบใจภักดิ์ทุ่มเทสิเนหา
เป็นรักจริงยิ่งนุชสุดวิญญาณ์
เทียบเงินตราค่าน้อยหรือกลอยใจ?...
-บูรพาท่าพระจันทร์-