กามเทพ แผลงศร มาปักอก
ให้พี่ตก หลุมรัก สุดห่วงหวง
เฝ้าละเมอ เพ้อหา สุดาดวง
ไร้คู่ควง รักแท้ มาแพ้เงิน
รักผู้หญิง นางทิ้งไป ให้พี่ทุกข์
ไร้ความสุข ทนอ้างว้าง เพราะห่างเหิน
เมื่อเหมันต์ หันมา พาเพลิดเพลิน
หมอดูทาย ต้องบังเอิญ เจอคู่ครอง
คนบ้านไกล สวยดี ที่เกรี้ยวกราด
เป็นบุพเพ สันนิวาส ไม่มีสอง
คงโชคดี ปีห้าห้า มาสอดคล้อง
เพียงเราสอง เข้าใจกัน เท่านั้นพอ
พี่จะเตรียม ขันหมาก พร้อมของหมั้น
บอกแขกเรื่อ ให้ครบครั้น รีบมาขอ
แสนสุขสันต์ วันวิวาห์ ตั้งตารอ
ได้เคลียคลอ ขึ้นสวรรค์ ชั้นวิมาน...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ พ.ค. ๕๕
ให้พี่ตก หลุมรัก สุดห่วงหวง
เฝ้าละเมอ เพ้อหา สุดาดวง
ไร้คู่ควง รักแท้ มาแพ้เงิน
รักผู้หญิง นางทิ้งไป ให้พี่ทุกข์
ไร้ความสุข ทนอ้างว้าง เพราะห่างเหิน
เมื่อเหมันต์ หันมา พาเพลิดเพลิน
หมอดูทาย ต้องบังเอิญ เจอคู่ครอง
คนบ้านไกล สวยดี ที่เกรี้ยวกราด
เป็นบุพเพ สันนิวาส ไม่มีสอง
คงโชคดี ปีห้าห้า มาสอดคล้อง
เพียงเราสอง เข้าใจกัน เท่านั้นพอ
พี่จะเตรียม ขันหมาก พร้อมของหมั้น
บอกแขกเรื่อ ให้ครบครั้น รีบมาขอ
แสนสุขสันต์ วันวิวาห์ ตั้งตารอ
ได้เคลียคลอ ขึ้นสวรรค์ ชั้นวิมาน...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ พ.ค. ๕๕
อย่าให้น้อง ต้องอาย หม้ายขันหมาก
เพราะลมปาก ของพี่ ที่พาหวาน
ทาแป้งรอ คนดี มาช้านาน
จนเกือบยาน เลยวัย ไปเลยเชียว
เชิญแขกเหลื่อ ไม่มาก นักนะพี่
แค่สามสี่ ห้าพัน พอกัน เหนียว
แต่กับข้าว เราจ่าย แค่ร้อยเดียว
เงินเหลือเที่ยว ล้านเดียว ก็คงพอ
ขออนุญาตต่อกลอนนะคะ คงไม่ถือสา
หนามเตย
เพราะลมปาก ของพี่ ที่พาหวาน
ทาแป้งรอ คนดี มาช้านาน
จนเกือบยาน เลยวัย ไปเลยเชียว
เชิญแขกเหลื่อ ไม่มาก นักนะพี่
แค่สามสี่ ห้าพัน พอกัน เหนียว
แต่กับข้าว เราจ่าย แค่ร้อยเดียว
เงินเหลือเที่ยว ล้านเดียว ก็คงพอ
ขออนุญาตต่อกลอนนะคะ คงไม่ถือสา
หนามเตย