คนเขาว่า เพราะบุพเพ เทรักให้
แต่หัวใจ มันค้านคัด ขัดคำขาน
ที่รักกัน สองเราจัด ขอทัดทาน
ใช่ไปวาน ท่านบุพเพ มาเร่ลวง
แต่คิดดู มันก็แปลก ที่แรกรัก
ก่อนรู้จัก ต่างไกลตา จนน่าห่วง
ไม่เคยคิด เธอนี้หรือ คือคู่ควง
แต่เพราะดวง โชคชะตา ค่าบุพเพ
ในหนึ่งวัน คนผ่านกาย มากหลายหน้า
แต่ทว่า ใจคิดถึง หนึ่งไขว้เขว
แค่ภาพเธอ ผุดย้อนหวน ก็รวนเร
สุดท้ายเท ทั้งหมดใจ ไปให้เธอ
คงเป็นเพราะ บุพเพสร้าง วางหมากไว้
ให้หัวใจ เราพบกัน วันรักเอ่อ
ขอบคุณนะ สิ่งดีสุด หยุดที่เธอ
สิ่งที่เจอ มีค่ามาก ยากค้นเจอ
แต่หัวใจ มันค้านคัด ขัดคำขาน
ที่รักกัน สองเราจัด ขอทัดทาน
ใช่ไปวาน ท่านบุพเพ มาเร่ลวง
แต่คิดดู มันก็แปลก ที่แรกรัก
ก่อนรู้จัก ต่างไกลตา จนน่าห่วง
ไม่เคยคิด เธอนี้หรือ คือคู่ควง
แต่เพราะดวง โชคชะตา ค่าบุพเพ
ในหนึ่งวัน คนผ่านกาย มากหลายหน้า
แต่ทว่า ใจคิดถึง หนึ่งไขว้เขว
แค่ภาพเธอ ผุดย้อนหวน ก็รวนเร
สุดท้ายเท ทั้งหมดใจ ไปให้เธอ
คงเป็นเพราะ บุพเพสร้าง วางหมากไว้
ให้หัวใจ เราพบกัน วันรักเอ่อ
ขอบคุณนะ สิ่งดีสุด หยุดที่เธอ
สิ่งที่เจอ มีค่ามาก ยากค้นเจอ
ขออนุญาตต่อกลอนนะคะ เขียนไว้แต่เช้าแระ
เป็นเพราะบุญ เราสร้าง แต่ปางก่อน
ไม่ตัดรอน คำเก่า เฝ้าเสนอ
ดึงให้สอง เราได้ มาพบเจอ
ขอมีเธอ และฉัน นิรันดิ์กาล
บุพเพสร้าง ทางรัก ประจักษ์ชิด
พรมลิขิต ขีดเป็น เส้นขนาน
ให้ความรัก เราสอง ต้องพบพาน
ตราบเท่านาน ฟ้าดิน สิ้นสูญไป
ขอบคุณฟ้า เมตตา ส่งมาพบ
ก็ขอจบ ที่เธอ ไม่ไปไหน
ฉันจะเก็บ รักใส่ ไว้ในใจ
บุพเพให้ สันนิวาส ไม่ขาดกัน...[/size]
หนามเตย
เป็นเพราะบุญ เราสร้าง แต่ปางก่อน
ไม่ตัดรอน คำเก่า เฝ้าเสนอ
ดึงให้สอง เราได้ มาพบเจอ
ขอมีเธอ และฉัน นิรันดิ์กาล
บุพเพสร้าง ทางรัก ประจักษ์ชิด
พรมลิขิต ขีดเป็น เส้นขนาน
ให้ความรัก เราสอง ต้องพบพาน
ตราบเท่านาน ฟ้าดิน สิ้นสูญไป
ขอบคุณฟ้า เมตตา ส่งมาพบ
ก็ขอจบ ที่เธอ ไม่ไปไหน
ฉันจะเก็บ รักใส่ ไว้ในใจ
บุพเพให้ สันนิวาส ไม่ขาดกัน...[/size]
หนามเตย