เพียงลมไล้ไผ่ครวญดั่งชวนชี้
เร่งความคิดจิตกวีที่สวยสม
ให้เคลื่อนคลาพาจินต์ระรินพรม
พลิ้วตามลมคมคำจำนรรจา
อักษราพาเชิญดำเนินเที่ยว
แล่นเลาะเลี้ยวตามแต่จิตคิดสรรหา
เกิดลมพลิ้วผ่านไผ่ในจินตนา
กลางทิวาฟ้าครามเมื่อยามยล
พฤกษชาติดาษดื่นให้ชื่นหอม
ฝูงผึ้งตอมพร้อมเพรียงเคียงพืชผล
เสียงหึ่งหึ่งตะลึงฟังดังอึงอล
ตอมอุบลด้นเกสรคลุกชอนไช
เสียงเจื้อยแจ้วแว่วสดับดังขับขาน
เริงสำราญผ่านแก้วแจ้วแจ้วใส
น่าชื่นชมสมทำนองนักร้องไพร
กล่อมฤทัยให้สนานสำราญชนม์
ไม่หมดสิ้นจินตนาวิญญาณ์ฝัน
พร้อมปลุกปั้นคั้นจิตผลิตผล
ให้เปลี่ยนแปรแลผ่านบันดาลดล
ได้แลยลบนอักษรเป็นกลอนกานท์...
-บูรพาท่าพระจันทร์-