แรกเริ่มรัก เอาใจกัน ทุกวันใกล้
แต่นานไป กลับจืดจาง เป็นห่างเหิน
คำว่ารัก กลายเป็นเบื่อ เจ็บเหลือเกิน
วันนี้เดิน สวนทางแยก กับแรกเจอ
ฉันไม่เคย เปลี่ยนสิ่งทำ แม้คำรัก
ยังคงปัก มันเอาไว้ ใกล้เสมอ
เพื่อย้ำเตือน ความรักมั่น ทั้งฉันเธอ
ใจหมองเหม่อ ที่คอยสร้าง อยู่ข้างเดียว
เคยคิดว่า เธอดีสุด จึงหยุดคิด
สร้างชีวิต กับใครอื่น ไม่ฝืนเกี่ยว
รักเพียงเธอ อยากเคียงคู่ เธอผู้เดียว
ไม่อยากเหลียว มองใครแล้ว แน่แน่วใจ
วันนี้รัก มันแผ่วปลาย เธอหน่ายแยก
ทิ้งฉันแบก ช้ำลำพัง นั่งหวั่นไหว
หยดน้ำตา ล้นจนอ่วม มันท่วมใจ
เธอจากไป ฝากช้ำเตือน เป็นเพื่อนเรา
แต่นานไป กลับจืดจาง เป็นห่างเหิน
คำว่ารัก กลายเป็นเบื่อ เจ็บเหลือเกิน
วันนี้เดิน สวนทางแยก กับแรกเจอ
ฉันไม่เคย เปลี่ยนสิ่งทำ แม้คำรัก
ยังคงปัก มันเอาไว้ ใกล้เสมอ
เพื่อย้ำเตือน ความรักมั่น ทั้งฉันเธอ
ใจหมองเหม่อ ที่คอยสร้าง อยู่ข้างเดียว
เคยคิดว่า เธอดีสุด จึงหยุดคิด
สร้างชีวิต กับใครอื่น ไม่ฝืนเกี่ยว
รักเพียงเธอ อยากเคียงคู่ เธอผู้เดียว
ไม่อยากเหลียว มองใครแล้ว แน่แน่วใจ
วันนี้รัก มันแผ่วปลาย เธอหน่ายแยก
ทิ้งฉันแบก ช้ำลำพัง นั่งหวั่นไหว
หยดน้ำตา ล้นจนอ่วม มันท่วมใจ
เธอจากไป ฝากช้ำเตือน เป็นเพื่อนเรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
