บ้านอยู่ดอนนอนคุดคู้เป็นหมู่มด
ทนและอดตรากตรำกับงานหนอ
เปลี่ยนวิถีชีวิตมิคิดรอ
หวังพบพ้อสิ่งที่ดีกว่าเดิม
แต่ยิ่งหาคว้าไขว่ยิ่งไร้สิ้น
คนยลยินไม่มีที่ส่งเสริม
เก็บใจร้าวรนหารักต่อเติม
แต่พูนเพิ่มเศร้าจิตอนิจจา
ดอกกระเจียวจึงเปลี่ยวและเหี่ยวห่อ
น้ำตาคลอเช้าค่ำคิดร่ำหา
วอนฟ้าดินลมโบกโชคชะตา
ได้นำพาพบฝันที่มั่นคง
ทนและอดตรากตรำกับงานหนอ
เปลี่ยนวิถีชีวิตมิคิดรอ
หวังพบพ้อสิ่งที่ดีกว่าเดิม
แต่ยิ่งหาคว้าไขว่ยิ่งไร้สิ้น
คนยลยินไม่มีที่ส่งเสริม
เก็บใจร้าวรนหารักต่อเติม
แต่พูนเพิ่มเศร้าจิตอนิจจา
ดอกกระเจียวจึงเปลี่ยวและเหี่ยวห่อ
น้ำตาคลอเช้าค่ำคิดร่ำหา
วอนฟ้าดินลมโบกโชคชะตา
ได้นำพาพบฝันที่มั่นคง