Re: เมื่อความรัก...เรียกหา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 03:02:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อความรัก...เรียกหา  (อ่าน 40311 ครั้ง)
sucklife
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 47
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86



« เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2012, 01:08:PM »


รักเอ๋ยเคยรัก
ได้ประจักษ์แท้เทียวคำหวานซึ้ง
ประหนึ่งว่าจะขาดใจให้ตราตรึง
หวนคนึงไขว่คว้ามาแนบครอง
รักชื่นสุขสุดล้ำปรารถนา
แนบอุรากอดเกยเชยชิดไกล้
เฝ้าถนอมริ้นไม่ให้กวนใจ
เหตไฉนมาด่วนพรากจากกันเอย...




 emo_25หนามเตย อายแบบน่ารัก

ลมเหมันต์ผันผวนรัญจวนผ่าน
ลมร้าวรานคิมหันต์พลันพัดเผย
นำ้้ตาตกอกสะท้อนร้าวรอนเอย
ไยลับเลยล่วงเลือนดังเดือนแรม

คนึงหาคราครวญไห้หวนคิด
โอ้ดวงจิตดับพรากจากเดือนแจ่ม
พจน์หวานคำพรำ่พรอดเคยสอดแซม
จะเย้ยแย้มเยี่ยงไรให้ใครยิน
 เคารพรัก
Sucklife

เหมันต์ไม่ เคยผ่าน ไปที่ใหน
อยู่ข้างใน หนาวให้ ใจถวิล
คิมหันต์ผ่าน เข้ามา แทบอาจินต์
วัสสานะ ก็สิ้น ไม่มาเยือน

 อดทนอยู่ สู้ก่อน ทั้งร้อนหนาว
เมื่อถึงคราว เหงาใจ หาใดเหมือน
ใครจะมา ปลอบต่อ ก็ลางเลือน
เหมือนเย้ยเตือน ตอกย้ำ ช้ำชีวี

คนึงครวญ หวญให้ ในดวงจิต
พลางก็คิด เพ้อไป ไม่สุขขี
ดวงฤทัย มีแต่ ช้ำทุกที
เป็นอย่างนี้ นานเข้า เราคงตาย..




emo_25หนามเตย อายแบบน่ารัก








ทนทุกข์ทาบอาบอวลแล้วนวลเอ๋ย
กระไรเลยมิเลือนจางให้ร้างหาย
จงถนอมกล่อมกลึงคนึงคลาย
ถึงฝันร้ายรุมเร้าทุเลาลง

อันผ่านพบจบพรากคงยากหยุด
ด้วยสิ้นสุดบุญกรรมนำหนุนส่ง
ถึงแสนรักหักห้ามปรามใจจง
ชีพยังคงดำรงต่ออย่าท้อเลย
 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, เนิน จำราย, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, หนามเตย, ปู่ริน, sunthornvit, รการตติ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09 พฤษภาคม 2012, 01:42:PM โดย sucklife » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s