คำว่ารักเธอ ยังเพ้อเอา
แรกรักด้วย ถ้อยคำ ที่เอื้อนเอ่ย
โอ้ทรามเชย คนดี ของพี่เอ๋ย
ช่างสวยงาม ชวนมอง นะน้องเอย
ไม่มีเลย ใครเขา เท่าทรามวัย
หนึ่งน้องนาง คนดี พี่นั้นหนา
จุติมา จากสวรรค์ ชั้นเมืองไหน
ช่างผุดผ่อง เนื้อเจ้า ผ่องอำไพ
รู้บ้างไหม อยาดพลอด กอดเกยกาย
ฟังคำวอน จากชาย มิวายหม่น
ฟังคำคน พาให้ ใจสลาย
มาทำเป็น พูดเล่น หยั่งเชิงชาย
หว่านคำง่าย ร้ายยิ่ง กว่าสิ่งใด
เมื่อวานบอก รักติ๋ม ทิ่มเข้าอก
วันนี้ยก ฉันมา ว่าสดใส
เมื่อก่อนนั้น ถามหา แม่มาลัย
ไม่เข้าใจ วันต่อ พ่อมาเจอ
บอกวันนี้ รักเธอ ละเมอหา
รู้ไหมว่า วันพรุ่ง มุ่งเสนอ
ในใจฉัน วันใหน รักแต่เธอ
เฝ้าเพ้อเจ้อ อยากกอด ยอดดวงใจ
แรกรักกัน ความสัมพันธ์ นั้นแสนหวาน
พอเนิ่นนาน น้ำตาล พาลเหม็นไหม้
ความเก่าก่อน ย้อนพา ไม่สุขใจ
พูดคำใด ผิดหู ดูผิดตา
ก่อนนั้นเคย หอมนาน ปานน้ำอ้อย
หวานหยดย้อย ทุกหยด มดตามหา
พอเก่าหน่อย ใยเมิน แม้วาจา
แค่บอกว่า ฉันรักเธอ ยังเพ้อเอา
หนามเตย