พอห่างหายมาเรียงร้อยถ้อยอักษร
คำกานท์กลอนเริ่มขัดความตามประสงค์
มันวกวนจนใจไม่มั่นคง
ค่อยเสริมส่งเพีงร้อยคำรำพัน
เพียงสามวันห่างดนตรีก็เป็นอื่น
ไม่ไหลลื่นไพเราะดังความฝัน
ขาดฝึกซ้อมบรรเลงเพลงเพียงวัน
อักษราก็เหียนหันห่างหายไป
ความพยายามมุ่งมั่นสู่สำเร็จ
เฝ้าฝึกฝนกลเม็ดอย่าหวั่นไหว
เพิ่มความรักสร้างความฝันกำลังใจ
มิมีใครสำเร็จได้เพียงวันเดียว
ริน ดอนบูรพา
๘ พ.ค. ๕๕
คำกานท์กลอนเริ่มขัดความตามประสงค์
มันวกวนจนใจไม่มั่นคง
ค่อยเสริมส่งเพีงร้อยคำรำพัน
เพียงสามวันห่างดนตรีก็เป็นอื่น
ไม่ไหลลื่นไพเราะดังความฝัน
ขาดฝึกซ้อมบรรเลงเพลงเพียงวัน
อักษราก็เหียนหันห่างหายไป
ความพยายามมุ่งมั่นสู่สำเร็จ
เฝ้าฝึกฝนกลเม็ดอย่าหวั่นไหว
เพิ่มความรักสร้างความฝันกำลังใจ
มิมีใครสำเร็จได้เพียงวันเดียว
ริน ดอนบูรพา
๘ พ.ค. ๕๕