เงิน,เงิน,เงิน

พังเพยว่า “เงินทอง ของนอกกาย”
อย่างมงาย เป็นทาส ขาดเหตุผล
ให้ยึดมั่น คุณธรรม นำกมล
แนะอดทน รักศักดิ์ มีหลักการ

แต่สังคม ความจริง สิ่งพานพบ
ล้วนสยบ เงินตรา กว่าแก่นสาร
ยกชนชั้น ฐานะ ขึ้นคะคาน
วัดประมาณ ชั่ว,ดี ที่รวย,จน

เงินคือสื่อ อำนาจ ผูกญาติมิตร
ช่วยปกปิด หุ้มห่อ บังฉ้อฉล
เป็นเครื่องบ่ง บุญญา ค่าแห่งคน
ทั่วสากล นบนอบ ชมชอบเงิน

หากยากจน คนชัง นึกรังเกียจ
คอยหยามเหยียด กีดกัน สิ้นสรรเสริญ
พบแต่คำ ถากถาง หมิ่นหมางเมิน
ถูกล่วงเกิน อัปยศ หมดราคา

กังขาว่า ภาษิต ผิดหรือถูก
ควรพันผูก ฤาเลี่ยง เสียงมุสา
เมื่อมนุษย์ ทุกผู้ ต่างบูชา
ถือธนา ดังสรณะ ประจำใจ

ชั่วแล้วรวย หลายราย ไยจึงสุข
ดีกลับทุกข์ นั้นเล่า เขลาใช่ไหม
วานผู้รู้ บอกบ้าง ทำอย่างไร
ฉันนี้ใคร่ ดำเนิน เดินถูกทาง

งกจริงๆ

สุนทรวิทย์