ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
โอ้เจ้าลูกไก่ตัวน้อย
กลอน ๖
ไก่น้อยคอยแม่แลหา
แม่จ๋าอยู่ไหนไม่เห็น
หนูหาที่นอนตอนเย็น
ไรเล็นไต่คันหวั่นกลัว
ดึกนี้หนาวแท้แม่จ๋า
เสียงหมาแมวไล่ไปทั่ว
ใจหนูผวาระรัว
เนื้อตัวสั่นเทาเศร้าใจ
หนูยังวิ่งช้ากว่าพี่
หลายที่แม่เพลินเดินใฝ่
ลืมว่าหนูช้ากว่าใคร
จึงไม่อาจชิดติดตาม
แม่จ๋า อยากรู้อยู่ไหน
รู้ไหมว่าหนูอยู่ท่าม-
กลางภัยพาลร้ายหมายตาม
สิ้นความเมตตาการุญ
หนูยังหวังรุ่งพรุ่งนี้
คงมีแม่ให้ไออุ่น
โอบหนูเอื้อเฟื้อเจือจุน
ละมุนอิ่มในไอรัก
ดึกนี้หนูซบหลบหลีก
ไร้ปีกแม่หอมพร้อมกวัก
หนูจะยิ้มไว้ทายทัก
แมวยักษ์หมาใน ไม่กลัว!ฯ
อริญชย์
๗/๕/๒๕๕๕
มาขอ เล่าเรื่อง ราวต่อ
ยายตา นั้นหนอ ปวดหัว
ปรึกษา กันอย่าง พันพัว
เอาชัวร์ ใช่ไหม เช้านี้
ฝ่ายยาย ถามว่า อะไร
เชือดแม่ ไก่แกง เร็วรี่
ฟักแฟง เรานั้น ไม่มี
ตายหมด เป็นที่ โศกา
แม่ไก่ เดินมา ได้ยิน
น้ำตา หยดริน ใบหน้า
ซึมเซา เศร้าใน อุรา
ด้วยว่า จะโดน คนเชือด
จะรีบ หนีไป ใช่ที่
ทดแทน คุณมี ไม่เหือด
แต่ลูก จักทน เห็นเลือด
ที่แม่ ถูกเชือด ได้ไง
จึงเรียก ลูกน้อย มาสั่ง
อย่าได้ ชิงชัง รู้ไหม
เม็ดข้าว เรากิน เข้าไป
ตอบเทน คืนไป เสียที
เจ้าลูก ของแม่ ทั้งเจ็ด
ถ้าแม่ ถูกเด็ด ชีพนี้
จะตาม แม่ไป ทันที
ด้วยไฟ กองนี้ แน่นอน
ยายตา ผ่านมาได้ฟัง
น้ำตา ไหลหลั่ง เปียกหมอน
สงสาร ในอก สะท้อน
วิงวอน ท่านเท -วดา
ด้วยอา นิสงส์ ความรัก
แฟงฟัก กลับฟื้น ดังว่า
แม่ไก่ ไม่โดน เชือดนา
ด้วยว่า ความก-ตัญญู
เทวา นั้นเกิด สางสาร
ไม่อยาก เห็นการ หดหู่
แม่ไก่ ลูกไก่ เอ็นดู
จึงอยู่ คู่ตา กับยาย
ขอหัก มุมหน่อย พี่น้อง
ไม่อยาก เศร้าหมอง เบื่อหน่าย
ลูกไก่ ทั้งเจ็ด ไม่ตาย
ด้วยหลาย ความดี ที่ทำ
คนเรา จึงพึง สังวร
ทำก่อน ความดี หนีช้ำ
จะได้ ไม่ต้อง รับกรรม
จึงย้ำ ทำเถิด ความดี
พันทอง